قصه‌های من و اوبونتو

ژوئیه 24, 2007 در 4:33 ب.ظ. · دسته‌بندی شده در ubuntu, اوبونتو

بالاخره بعداز هفته‌ها انتظار امروز سی‌دی اوبونتو به دستم رسيد.به راحتی ان را نصب كردم. نصب ان به همان سادگی بود كه در اينجا گفته شده.در ساعت 20 : 7 دقيقه عصر رسما اوبونتو را افتتاح كردم.در اولين ورود حس غريبي شبيه وارد شدن به يك كشور نااشنا به من دست داد.خوشبختانه در همان لحظات اوليه يك ويديو كوچك از بزرگترين سمبل زندگی‌ام – نلسون ماندلا – ديدم و در همان نگاه اول نام اوبونتو برایم با اسم اين عزيز گره خورد.

قصه‌های من و ابونتو سعي دارد بيانگر كاوشها و كنجكاویهای لحظه به لحظه يك مبتدی در هنگام ورود به يكي از بزرگترين محصولات جنبش اوپن‌سورس باشد.طبعا مخاطبين و گروه هدف اين دسته از نوشته‌ها كاملا مشخصند.كساني كه با ابونتو همچون ويندوز راحت هستند، مطمئنا اين نوشته‌ها را كسل‌كننده و كودكانه خواهند يافت و كساني كه حوصله كنجكاوی برای شناخت سيستم عامل جديدی را ندارند  ترجيح خواهند داد ارام از روی اين نوشته‌ها عبور كنند.

اما مخاطب اصلي اين نوشته‌ها كساني چون خود من هستند: ذوق آشنايي با دنياي جديدي را دارند و مي‌خواهند در هر قدم نكته جديدی بيابند.گاه ان را به اساني خواهند يافت و گاه برای بدست اوردنش به زحمت خواهند افتاد. هدف اين سری از نوشته‌ها تنها يك چيز است: مكتوب كردن سير حركت يك مبتدی در دنياي اپن‌سورس و لينوكس و تشويق افراد مشابه به تست كردن اين مسير.

از هم اكنون حدس مي‌زنم ابونتو نيز در اين وبلاگ به سرنوشتي چون « توييتر، وردپرس، فيس‌بوك و ويكي‌پديا» دچار شود!! انقدر از در و ديوارش اوبونتو بريزد كه حتي عاشقان سينه‌چاكش را به دادن تذكری دوستانه در مورد رعايت تعادل، مجبور گرداند.پيشاپيش از همه دوستان و عزيزان عذرخواهی مي‌كنم و منتظر تذكرات دوستانه شما خواهم ماند!

پایاپیوند